Ögrenciyle ilk tanistigim anda birkaç ders içerisinde ögrenciyi gözlemler, onu tanimaya çalisirim. Bu yeni nesil tarzda ders veren bir ögretmen için önemlidir çünkü her ögrencinin kisisel ilgi ve ihtiyaçlari birbirinden farklidir. Biraz da olsa ögrenci hakkinda bilgi sahibi oldugumu düsündükten sonra, gerekli disiplini ufak nüanslarla sagladiktan sonra karsilikli olarak hem sohbet ederek hem de ders isleyerek ögrencinin dersi zevkli sekilde dinlemesini saglarim. Ders içerisinde herhangi bir konu üzerinden ögrencinin paylasacak yorumu varsa dikkatle dinlerim ancak süre hesaba katildiginda buna bir noktada dur demem gerektigini bilirim. Dersi anlatirken günlük hayattan örnekler vermeye özen gösteririm. Ögretim yöntem ve tekniklerinden faydalanarak, ögrencinin ihtiyacina göre adim atarim. Ögretmen konumundayken bazen ögrencinin ögretmen konumunda olmasini talep edip, bana anlattigim konuyu anlatmasini rica ederim. Eger ki konu anlasilmissa, güzel bir sekilde anlatilacaktir. Bu da benim ders içerisinde toplamis oldugum meyvemdir. Yine ders içerisinde ögrencinin dikkatinin dagildigini anladigim noktada, dikkat çekme yöntemini kullanirim. Bu da ögrencinin derste toparlanmasini, dersle ilgilenmesini saglamama yardimci olur. Kisisel olarak ögrenciye kendimi sevdirme gayem de oldugunu söyleyebilirim çünkü ögrenci, ögretmene duygusal yaklastiginda derse daha da ilgili olabilecegi gerçegini bilirim. Birebir derslerde ögrenciyle iletisim istenilen düzeyde olmadiysa, dersin devam ettirilmesi taraftari degilim çünkü alinan verim düseceginden ögretmen de ögrenci de istedigini alamayacaktir. Bu da özellikle ögrencinin ögretmen konusunda israrci olmasindansa, verim alabilecegi baska bir ögretmeni tercih etmesi gerektigini düsünürüm. Eger ki ders notu istenilen düzeye gelmisse, ögrenci-ögretmen arasindaki iliski istenilen seviyedeyse, ögretmenin ve ögrencinin basarili olmamalarinin hiçbir sebebi yoktur. Benim gözümde basari karsiliklidir çünkü ögretmen, ögretince; ögrenci ise konuyu anlayinca basarili olmus sayilirlar.