Gamification denilen uygulama ile çocuklari derslere küstürmeyi degil, onlara dersleri sevdirmeye çalisiyorum. Ayrica geleneksel egitim yerine modern olani tercih ediyorum, onlarin bir birey oldugunu, hepsinin birbirinden farkli karakterlere sahip oldugunu bildigim için tek tip ögrenci yaratmak yerine ben farkli personalara bürünüp onlarin bir arkadasi gibi davraniyorum. Böylelikle bana duyduklari güven de artmis oluyor. Materyal olarak ezberden daha çok görsel hafiza, zihinden çözmeyi saglayacak seyler kullanmayi tercih ediyorum. Kitaptan formül yerine onlara hayattan örnekler veriyorum ki zihinlerinde pekisiyor anlattigim sey. Ögrencinin istegi yani sira velinin de istegi eger sinavlara yönelik ise bir tik daha gelenekselci oluyorum, hayattan örnekler yerine zihninde canlanmasini saglayacak sekilde formüller ya da kurallar dogrultusunda çalismayi tercih ederim. Derslerin içerigi benden istenen sey dogrultusunda tabii ki degisiklik be esneklik gösterebilir bu tamami ile ögrenci ve velinin istegi üzerinedir fakat matematik kurallari bildigimiz geregi degismeyen kurallardir asagi yukari her zaman ülkemizin müfredati dogrultusunda hareket etmek daha dogrudur bence. Genç, ögrencileri seven, ilerde yüzyüze egitimde ögretmen olacak bir bireyim. Egitime giris, pedagog kisacasi formasyon dersleri aliyorum. Bir çocuga nasil davranmali, ona nasil yardim edilmeli hatri sayilir bir bilgiye sahip oldugumu düsünüyorum ki kaldi ki kalabalik bir ailenin en büyük çocuguyum hayatim boyunca küçük çocuklarla içli disli oldum. Deneyimim sadece özel ders üzerine oldu ilk okul seviyesinde ögrencilerime temel matematik sosyal bilimler fen ve Ingilizce dersleri verdim. Benim anadalim Ingilizce ögretmenligi fakat temel matematik konularina ve dersin isleyisine oldukça hakimim. Etkili bir sekilde anlatir, ögrencimin anlamadigi saglarim. Anlayana kadar büyük bir sabirla ve suratimda büyük bir gülümsemeyle her ögretmen gibi ona yardimci olurum.