Ege Üniversitesi Matematik Bölümü 4. sinif ögrercisiyim. Özel ders vermeye yakklasik 2 yil önce basladim. Ögretmen kelimesinin ne anlama geldigini çok iyi biliyorum. Kendimi insanlara karsi nasil ifade edebildigini bilen biriyim. Her seviyeden ögrencim oldu . Kimisinin matematigi çok iyiydi kimisinin ise çok kötü. Hiç bir ögrencime bir sey katmadan masadan kalkmadim. Birçok ögrenci profili var. Herkese ayni sekilde ders anlatmak çok dogru bir haraket degil ya da her ögrencinin anlama kapasitesi de ayni degil önemli olan karsidaki ögrencinin hangi seviyede oldugunu ve nasil bir karaktende oldugunu iyi bir sekilde analiz edip ögrenciye karsi sorumlulugunu iyi bilebilmekte. Ögrencinin ögretmene karsi bakis açisi nasil oldugu ögrenme sekline tamamen paralel ilerler. Kendini ögrenciye karsi sevdirip güvende hissetmesini saglamak özellikle ilk ve orta okuldaki ögrenciler için çok önemli. Ilkokuldaki ögrenciler genel olarak pandemiye maruz kalriklari için ögrenebileceklerini tam anlamiyla ögrenemedi. O yastaki çocuklar genel olarak matematigi oyun seklinde anlatarak yapmayi daha ögretici ve mutlu bir sekilde onliyorlar. Ortaokuldakiler daha çok sohbet havasinda dersin ilerleyisinden hoslaniyorlar. Lisedekiler ile konuyu oldugugu gibi anlatip gerek teorik gerekse uygulamali olacak sekilde anlayip idak etmeyi seviyomlar. Gelelim ödevlere. Çogu ögrencim verdigim ödevleri yapmiyor (daha çok ilk ve ortaokullu ögrencilerim). Ben de gerekirse dersi uzatip o ögrencimin vermis oldugum soru veya sorulari bitiresiye kadar kalkmiyorum.
Karakter olarak samimi ve güler yüzlü bir insanim. Derslerimde de bu huylarimi korulaya gayret ediyorum. Çünkü ögrenciler samimiyetten hoslaniyorlar. Bu sayede onlarla olan iliskim daha iyi hale geliyor bu da isledigimiz dersteki performansini etkiliyor. Ders bitiminden sonra velilerimle dersin kritigini yaparak ne, nasil gibi sorulari cevaplandiriyorum.